تابش نور خورشید در بزرگسالان و کودکان: علائم و درمان

تابش نور خورشید در بزرگسالان و کودکان: علائم و درمان
 

آفتاب زدگی چیست

تابش نور یا آفتاب زدگی اختلالی است که در دسته آسیب شناسی های گرمایی قرار می گیرد.

 

بسته به منابع مورد بررسی، تعاریف و مرزهای بین این شرایط ممکن است کمی تغییر کند، اما آفتاب‌زدگی را می‌توان به طور اساسی با گرمازدگی مقایسه کرد، اما با دو تفاوت مهم:

 

گرمازدگی همچنین شامل عللی غیر از قرار گرفتن در معرض نور خورشید است.

قرار گرفتن در معرض خورشید که در عوض باعث تظاهرات خاصی می شود که با قرار گرفتن در معرض گرمای شدید به تنهایی همپوشانی دارند.

با این حال، بیش از خود تعریف، درک این نکته مهم است که همه این اختلالات باید نه به عنوان شرایط جداگانه، بلکه به عنوان مجموعه ای از علائم که با از دست دادن تدریجی توانایی بدن در تنظیم دمای بدن مشخص می شود، تفسیر شوند. تظاهرات، و به خصوص شدت، از طیفی متفاوت است که از بیماری های خوش خیم جزئی (کرامپ گرمایی) شروع می شود و تا شرایط تهدید کننده زندگی (سکته گرمایی) گسترش می یابد. بنابراین آفتاب‌زدگی یک بیماری بالقوه خطرناک است که نباید آن را دست کم گرفت.

 

علل

آفتاب‌زدگی یک وضعیت سلامتی است که در اثر قرار گرفتن بیش از حد مستقیم بدن، به‌ویژه سر، در معرض تشعشعات خورشیدی ایجاد می‌شود. اثرات پرتوهای خورشید بر پوست و سر به افزایش دمای بدن، که نمونه‌ای از گرمازدگی است، در مورد آفتاب‌زدگی اضافه می‌شود.

 

انسان ها حیواناتی گرمازا هستند، یعنی می توانند دمای بدن خود را در محدوده خاصی حفظ کنند. اگرچه دمای طبیعی ( پایه ) بدن بین 36.5 تا 37.5 درجه سانتی گراد است، اما بدن مکانیسم های موثری برای مقابله با دمای بین 35 تا 41 درجه سانتی گراد دارد، محدوده هایی که بیش از آن ممکن است دیگر نتواند برای بازگرداندن تعادل صحیح مداخله کند.

 

این فرآیند تحت تأثیر گیرنده‌های حسی خاصی که بر روی پوست و اندام‌های داخلی یافت می‌شود، نظارت و تحت‌تاثیر قرار می‌گیرد و قادر است در صورت بروز تغییرات قابل توجهی که نیاز به مداخلات اصلاحی دارد، فوراً به مغز هشدار دهد. اگر به قرار گرفتن در معرض نور خورشید، به طور کلی تر در برابر گرما فکر کنیم، این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:

 

گشاد شدن عروق خونی (شریان ها و وریدها کمی گشاد می شوند و برخی از رگ های معمولا بسته باز می شوند، به این ترتیب گرمای حمل شده توسط خون در سطح بزرگتری پخش می شود)

کاهش متابولیسم، با هدف کاهش تولید حرارت داخلی،

افزایش تعریق ، کاملاً مهم ترین مکانیسم، که به گفته بسیاری از نویسندگان، یکی از ظرفیت هایی است که از نظر تکامل در مقایسه با سایر حیوانات بیشترین تفاوت را ایجاد کرده است، زیرا می تواند ما را در موقعیتی قرار دهد که تلاش های بسیار طولانی تری را تحمل کنیم. .

در نهایت، تغییرات رفتاری را نیز برمی انگیزد، اما بیشتر به صورت احساساتی با هدف تأثیرگذاری بر نگرش های داوطلبانه، مانند میل به جستجوی سایه یا سرپناه، استفاده از تهویه مطبوع، برداشتن برخی از لایه های لباس، …

 

آفتاب‌زدگی نتیجه قرار گرفتن در معرض گرمای خورشید است که به دلایلی دیگر نمی‌تواند توسط بدن به اندازه کافی مدیریت شود. مرتبط ترین عوامل خطر عبارتند از:

 

دماهای بالا (میزان گرمایی که ما در معرض آن قرار می گیریم بیشتر است، بنابراین به اتلاف بیشتر نیز نیاز دارد)، برای مثال امواج گرمای تابستان که دما از 32 تا 33 درجه بیشتر می شود.

رطوبت بالا (که اثر تعریق را در دفع گرما کاهش می دهد)

سن (کودکان و افراد مسن به دلیل محدودیت‌های درونی و محدودتر توانایی واکنش به گرما بیشترین خطر را دارند)

چاقی

وضعیت سلامتی و شرایط پزشکی همزمان از جمله

دیابت قندی ،

عفونت ها (عفونت همزمان که باعث تب می شود، یک عامل خطر مهم است)

اختلالات پوستی، زمانی که با تعریق تداخل داشته باشند ( فیبروز کیستیک ، اسکلروز سیستمیک ، پسوریازیس ، ...)

صفت سلول داسی ،

بیماری های قلبی عروقی؛

کم آبی بدن  (توانایی دفع مناسب گرما به آزادی بدن برای تعریق بستگی دارد)

مصرف الکل

داروها (از جمله، به عنوان مثال، با مکانیسم های مختلف، دیورتیک ها ، آنتی کولینرژیک ها، مسدود کننده های کانال بتا یا کلسیم، آنتی هیستامین ها ، آمفتامین ها)

فعالیت ورزشی و بازی (که نیاز به دفع گرمای اضافی تولید شده توسط فعالیت ماهیچه ای دارد).

آفتاب زدگی در کودکان

کودکان خردسال به‌ویژه به دلیل بسیاری از عوامل خاص، از جمله:

 

افزایش نسبت مساحت سطح خارجی گرما به کل توده بدن

کاهش حجم خون

مکانیسم های تنظیم حرارت هنوز نابالغ

توانایی کندتر سازگاری با محیط های گرمتر.

علائم

علائم احتمالی آفتاب‌سوختگی در بزرگسالان و کودکان به طور قابل ملاحظه‌ای قابل رویت است، اما هر چه سن کمتر باشد، خطر ابتلا به بیماری‌های جدی بیشتر می‌شود:

 

ادم گرمایی، که با تورم و احساس ناراحتی احتمالی در اندام‌ها (مثلاً در دست‌ها، اما مهم‌تر از همه در پاها و مچ پا ) به دلیل اتساع عروق و تجمع مایعات وابسته به گرانش خود را نشان می‌دهد. اغلب در پایان روز مشاهده می شود، اما همچنین در بیماران مسن که زمان سازگاری طولانی تری دارند.

علائم چشمی

چشم های قرمز

پاره شدن فراوان

صدمات پوستی، مانند راش حرارتی ( miliaria )، ناشی از انسداد غدد عرق، و همچنین آفتاب سوختگی و سوختگی واقعی .

کرامپ های گرمایی که با انقباضات غیرارادی و مداوم گروه های عضلانی بزرگ به دلیل کمبود الکترولیت ها (سدیم، پتاسیم ، کلرید،  منیزیم ) ظاهر می شود.

کسالت عمومی، از جمله با کم آبی بدن و کمبود الکترولیت مرتبط است، که می تواند خود را به شکل

حالت تهوع و/یا استفراغ ،

احساس خستگی،

ضعف ،

تعرق مفرط

و تاکی کاردی .

سنکوپ گرما : سرگیجه ، غش ، یا از دست دادن واقعی هوشیاری ممکن است رخ دهد، البته موقتی و خود محدود شونده، به ویژه با ایستادن طولانی مدت. احتمالاً نتیجه ترکیبی از کم آبی، تجمع خون در سیستم وریدی، کاهش پر شدن قلب و فشار خون پایین است که همگی منجر به کاهش پرفیوژن مغز می شود. در موارد شدید، اختلال در گردش خون می تواند آنقدر شدید باشد که باعث خون رسانی ناکافی به اندام های نجیب شود (وضعیت شوک ).

گرمازدگی : این تصویر شدیدتر از گرمازدگی است و علائم ممکن است شامل شود، اما محدود به آن نیست.

حالت تهوع/استفراغ،

کاهش اشتها ،

سرگیجه،

سرگیجه و از دست دادن شفافیت،

سرگردانی

تحریک پذیری،

سردرد ،

تشنگی ،

ضعف،

تعرق مفرط،

رنگ پریدگی ،

گرفتگی عضلات،

کاهش برون ده ادرار،

تب  (اما کمتر از 40.5 درجه)،

بی حالی در کودکان (خواب آلودگی).

گرمازدگی می تواند بدون مداخله فوری به گرمازدگی تهدید کننده زندگی تبدیل شود. درگیری سیستم عصبی مرکزی می تواند خود را به شکل نشان دهد

تب بیش از 40.5 درجه،

عدم تعریق،

تشنج ،

مشکل در راه رفتن،

هذیان ،

کما .

یک ارزیابی کلی نشان می‌دهد که تمام علائم احتمالی معمول هر مرحله از بیماری گرمایی (گرما گرفتگی، گرمازدگی، گرمازدگی) شامل تظاهرات خاص مرتبط با قرار گرفتن در معرض اشعه‌های خورشید است، که به گفته برخی از نویسندگان همچنین قادر به القای فرآیند التهابی در مننژها و مغز و در نتیجه بدتر شدن علائم عصبی هستند.

 

در نهایت، لازم به ذکر است که تشنگی نشانه قابل اعتمادی از وضعیت کم آبی نیست، در حالی که می توان به روش مطمئن تری برای ارزیابی رنگ ادرار متوسل شد (رنگ زرد تیره ممکن است نشان دهنده کم آبی بدن باشد).

 

آیا آفتاب زدگی باعث تب می شود؟

بله، در جدی‌ترین مواردی که می‌توان با گرمازدگی همراه شد، نه تنها تب ممکن است رخ دهد، بلکه می‌تواند به حدود 40 درجه برسد، که نشانه‌ای ملموس از از دست دادن توانایی بدن برای تنظیم موثر دمای بدن است.

 

آفتاب‌زدگی چقدر طول می‌کشد؟

مدت زمان علائم سکته آفتاب متغیر و ذهنی است. در موارد خفیف تر، احساس ناخوشی و علائم سیستمیک (مانند تب و حالت تهوع) در صورت درمان مناسب می تواند به سرعت (حدود 30 دقیقه) برطرف شود، اما آسیب پوست (سوختگی یا اریتم) بدیهی است که می تواند بیشتر طول بکشد.

 

در موارد شدید، عوارض دائمی ممکن است به دلیل آسیب به اندام های داخلی ایجاد شود.

 

تشخیص

تشخیص عموماً صرفاً بالینی است و بر اساس تاریخچه (سابقه قرار گرفتن اخیر در معرض نور خورشید) و معاینه عینی (مجموعه علائم و نشانه هایی است که بیمار از آنها شکایت می کند و / یا با مشاهده پزشک مشهود است).

 

در موارد شدید، برخی از پارامترهای بالینی خاص تر ممکن است اهمیت زیادی داشته باشند، اول از همه دمای بدن: در مورد تب بالا، مطمئناً وضعیت جدی تر است و ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشد. در این موارد، اندازه گیری داخلی (رکتال) برای اطمینان از ارزیابی دقیق ترجیح داده می شود.

 

اندازه گیری مقادیر فشار خون می تواند بیماران در معرض خطر شوک را برجسته کند، در حالی که در موارد منتخب ممکن است به بررسی های آزمایشگاهی و ابزاری مانند:

 

ارزیابی الکترولیت، برای تعیین شدت کم آبی

آزمایش خون کامل شد

عملکرد کلیه

عملکرد کبد

CPK برای خطر آسیب عضلانی و رابدومیولیز

آزمایش ادرار

قند خون (اغلب یک وضعیت هیپوگلیسمی کشف می شود )

نوار قلب

چه باید کرد؟ موثرترین درمان ها

پیش آگهی برای سکته های مغزی خفیف تر بسیار عالی است. غالباً موضوع نقاشی ها است که به طور صحیح در گرمازدگی طبقه بندی شوند، با یک دوره خود محدود شونده که فقط نیاز به حذف از محیط گرم و آبرسانی کافی دارد و اینها دقیقاً مهمترین و فوری ترین مداخلات در صورت بیماری گرما هستند.

 

بنابراین به طور کلی توصیه می شود:

 

هرگونه فعالیت در حال انجام را قطع کنید (به ویژه در مورد ورزشکاران یا کودکانی که در حال بازی هستند).

به مکان خنک و دور از آفتاب انتقال دهید.

آبرسانی خوراکی با آب یا در صورت وجود، با نوشیدنی حاوی نمک های معدنی (هیدراتاسیون داخل وریدی با قطره ممکن است لازم باشد، به ویژه در کودکان کوچکتر). اگر نوشیدن ضروری است، برای تشدید هیپوناترمی (کمبود سدیم) مهم است که از سرعت و کمیت تجاوز نکنید، به خصوص زمانی که فقط آب در دسترس دارید.

در صورت تورم مچ پا، پاها و پاها را نسبت به بدن بالا بیاورید. این وضعیت همچنین می‌تواند به نفع پرفیوژن مغزی (رسیدن خون به مغز) باشد، برای مثال در صورت (حس) غش کردن.

لباس‌های تنگ را باز کنید و لباس‌های تنگ را بردارید.

در شدیدترین موارد، اقدامات خنک‌کننده تهاجمی‌تری را می‌توان ارزیابی کرد، مانند پاشیدن آب خنک/ولرم روی پوست و قرار گرفتن در معرض تهویه اجباری برای افزایش تبخیر، اما به‌ویژه در کودکان توصیه می‌شود که از توصیه‌های پزشک اطفال پیروی کنند. این موارد

در نهایت، در شدیدترین موارد ممکن است نیاز به احیای قلبی ریوی باشد ، اما در صورت بروز علائم سازگار با گرمازدگی، توصیه می‌شود سریعاً به اورژانس هشدار داده شود، زیرا وضعیت به سرعت در حال بدتر شدن است . در نهایت، توصیه می شود فردی را که دچار گرمازدگی شده است تنها نگذارید.

 

هر گونه ضایعات پوستی (اریتم یا سوختگی) به طور جداگانه به روش معمول درمان می شود ، به عنوان مثال با کرم های خاص (احتمالاً مبتنی بر کورتیزون ، در صورت تایید پزشک).

 

آیا می توانم تاچیپیرینا را تجویز کنم؟

تجویز پاراستامول ( Tachipirina ) یا سایر داروهای ضد تب (مانند داروهای ضد التهاب ) در صورت تابش نور توصیه می شود ، زیرا آنها به طور بالقوه قادر به تداخل با مکانیسم های تنظیمی فیزیولوژیکی هستند و در مورد تب هیچ فایده ای ندارند. ناشی از یک محیط خارجی بیش از حد گرم است. آنها حتی می توانند عوارضی (کلیوی، کبدی، هماتولوژیک) در صورت گرمازدگی ارگان های داخلی ایجاد کنند.

 

چه زمانی به اورژانس مراجعه کنیم

در صورت بروز علائم شدید و به ویژه موارد زیر به اورژانس هشدار داده می شود:

 

عدم بهبود در 30 دقیقه استراحت در یک مکان خنک، با آب در دسترس،

بدون عرق کردن با وجود گرما،

دمای بدن بیش از 40 درجه سانتیگراد،

تنفس سریع ( تاکی پنه ) و/یا خس خس سینه

گیجی

تشنج

از دست دادن هوشیاری

جلوگیری

در صورت قرار گرفتن در معرض نور خورشید در دمای بالا توصیه می شود:

 

لباس های سبک و گشاد را ترجیح دهید، که اجازه تعریق کافی را می دهد

از کلاه های لبه پهن با رنگ های روشن استفاده کنید که احتمالاً قابل تنفس هستند

از فعالیت بدنی شدید خودداری کنید

با پیش بینی احساس تشنگی به اندازه کافی بنوشید

از علائم ناشی از قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید آگاه باشید تا اقدامات لازم برای پیشگیری از عوارض را پیش بینی کنید.

مصرف نوشیدنی های حاوی الکل یا کافئین را کاهش دهید که می توانند با مکانیسم های تنظیم دمای بدن و هیدراتاسیون تداخل داشته باشند.

مرتبط ها:به همین راحتی ضد آفتاب درست کنید!

چگونه لکه های تیره صورت را از بین ببریم